Tu i tam... moto wędrówki

Oto Koniaków i Karczma Ochodzita. Piękne miejsce i widoki- dobry dojazd. Pogoda nam sprzyja i do naszych nowych znajomych przyjeżdżamy moto- pomarańczą, by mogli zobaczyć ją na żywo.

To ciekawe przedsięwzięcie, bo spotkanie 4 grup projektu. Obfity poczęstunek, biesiada i ciąg dalszy integracji. Wracamy naładowani pozytywną energią i pysznym jedzonkiem na wynos. Co by nie zmarnować.

Teraz foto relacja z totalnie innej beczki: kiteserfing. Moto- pomarańczą ruszamy do Wisły Wielkiej, przez Łąkę, by zobaczyć Romka w akcji. Sami mamy przy tym ostrą akcję z wertepami i alergiami, bo drogę do Łąki pokonujemy przez łąki.  Ale to nic w porównaniu z poświęceniem oblatywaczy. Gdy kobiety bezpiecznie siedzą sobie w pracy, panowie z narażeniem życia, ćwiczą swoje mięśnie, rozwijają kondycję.

Tym razem Krystuś porywa mnie na beskidzki rajd pojazdów zabytkowych. Punkt docelowy to Kocierz. Jedziemy przez Międzybrodzie Bialskie, gdzie podziwiam okolice- lasy, wąwozy, zapora wodna- śliczne to. A najbardziej urzeka mnie widok przy samym wjeździe do Porąbki. W miasteczku kupujemy pocztówki dla Artura i Paulinki- to już taka nasza tradycja. Chwilę później ruszamy do Kocierza. Trochę błądzimy, bo droga słabo oznakowana. Zakręty, serpentyny, wąskie dróżki i stromizny- bardzo mnie cieszą. Bo Krystuś jedzie powoli, dostojnie. A ja to bardzo, ale to bardzo lubię!

Zlot w Rybniku. Przyjeżdżamy autem, bo prognozy pogody straszyły gwałtownymi nawałnicami. Nic takiego nie nastąpiło, ale może lepiej dmuchać na zimne? Krystian wykazuje się tu ogromną wiedzą historyczną i techniczną na temat motorów. Imponuje mi. Dyskutuje z uczestnikami rajdu i w pewnym momencie dochodzi do zakładu o rower Dotyczy on sporu, gdzie produkowano Panonię. Starszy pan szedł w zaparte, że w Rumunii i oczywiście nie miał racji. Krystian w tym momencie wykazał się dobrym sercem i- dopiero co, zdobyty rower oddał panu.

Nazajutrz wyruszamy motorkiem do muzeum Tatry w Koprivnice- Czechy. Droga, jak drut, pogoda sprzyja. Krystek daje w uśmiech, ja czuję wiatr we włosach, bo nie ubieram pilotki. Jest super! 90 km pokonujemy w godzinkę. 

Piękne eksponaty, budynek przystosowany dla niepełnosprawnych

i ulgowe bilety! 

A to wpis z ostatniej chwili, z najświeższej wycieczki. 16.07 roku bieżącego, po kilkumiesięcznym umawianiu z Krzychem- ruszamy razem. Każdy na swojej cudownej maszynie ma chęci na dzielenie radości ze wspólnej przejażdżki. Krzychy ma obawy, czy swoją 125- ką dorówna do naszego X, więc ustalamy, że jedzie przed nami i dyktuje tempo.

I całe szczęście,że ustalamy taką kolejność, bo po kilkunastu metrach nasz towarzysz gubi tablicę rejestracyjną. Wpada prosto pod nasze koła i Krystuś ją zgarnia, a na miejscu- solidnie przykręca. Dzisiaj pojechaliśmy na zamek w Chudowie. To na Śląsku, ale trasa prowadziła ładnie przez las, a na miejscu zastaliśmy widoczki sielsko-wiejskie. 

Zamek Chudów to miejsce przychylne motocyklistom. W sezonie odbywają się tu czwartkowe zloty, ale w niedzielę też można tu spotkać cały przekrój motocyklowej braci. Troszkę tu głośno i muzyka niekoniecznie trafia w nasze gusta, ale mamy sobie tyle do opowiedzenia, że zagłuszamy ją swoimi opowieściami, wspomnieniami. W drodze powrotnej ledwie nadążamy za Krzychem. Motorek niby słaby, ale zwrotny. Poza tym ożywiamy, urealniamy, nasze wcześniejsze pogaduchy- odwiedzamy Małą Ewę. To dodało nam skrzydeł. Bo ja, która z Ewunią mam kontakt stały, gnam do Niej zawsze, chętnie. A co dopiero Krzychu? Po wieloletniej przerwie... :)