GDZIEŚ POMIĘDZY ...

Gdzieś pomiędzy festiwalami filmowymi, pokazami, koncertami i licznymi wyjściami z domu. 

Gdzieś pomiędzy nowymi znajomymi, a tymi starymi ...

Gdzieś między rozmowami, zwierzeniami ...

Gdzieś tam próbuję istnieć, działać ...  Korzystam z pomocy tych, którzy chcą mi pomóc. Pomóc w wyjściu z czterech ścian.  Pomóc na chwilę poczuć się wolną.

Ja w zamian daję siebie.

Korzystam z okazji, jakie daje np. kino Świt ... Chacharnia czy Etno-Chata.

Wszystko po to, by życiu nadać sens, by nie pogrążyć się w smutku, melancholii i samotności.

Agusia- motomikołajka- zareagowała na moje wołanie o wolontariat natychmiast. Od kilku  miesięcy śmigamy po czechowickich drogach i mamy na koncie wspólne emocje. Uliczne drifty, wyjście do gabinetu dentystycznego, zakupy i dyskusje nad wspólnie obejrzanym filmem. No i wspólne imprezy u Moni.

Marzenkę i Marka poznałam dzięki Lennemu na DKF-ie. Przy tej okazji zrobiłam z siebie rasową blondynkę. Wmówiłam dopiero co poznanym, że posiadaze karnetu mogą kupować bilety na DKF za 2 zł...
Z Marzeną potoczyło się tak, że ta nowa znajomość wydaje się starą zażyłością. Chodzimy  do kina, na zakupy, ale wypuszczamy się też dalej.

Nasz pierwszy koncert w BCK był pewnego rodzaju niewypałem, ale i pewnego rodzaju doświadczeniem. Skrót MMTS Krystuś zinterpretował bardzo trafnie: Muzycy Molestują Twój Słuch. Jednak czas spędzony w super gronie cieszy  najbardziej i wynagradza muzyczne klapy.

Marzenka towarzyszy mi podczas wizyty u burmistrza, gdzie moje starania o asystenta wspiera Mała Ewa.

Z marzenką jedziemy na koncert punkowy, gdzie Krystuś siedzi  jak na tureckim kazaniu, a my bawimy się dobrze.

Z Marzenką mamy dalsze plany i pomysły. Nudzić się nie zamierzamy.

Gdzieś pomiędzy poszukiwaniami wolontariusza zaczyna kiełkować staranie Mikołaja. Reżyser OSTATNIEGO JUNAKA napisał apel do czechowickich harcerzy. Kilka dni później nawiązuje ze mną kontakt drużynowa Ania i zgłasza chęć niesienia pomocy. Podczas pierwszych dwóch spotkań  pojawiają się problemy z komunikacją. Na trzecie spotkanie Ania przychodzi z Dawidem i tu następuje całkowity zwrot akcji. Ja proszę Anię, by poczynić rzetelne ustalenia w kwestii naszych spotkań, Ania informuje mnie z przykrością, że trudno dograć terminy, a Dawid pstryka na telefonie... Pół godziny później  jestem pogodzona, że współpraca z Drużyną Wędrowniczą spali na panewce. Wówczas Dawid odkłada telefon i mówi, że sprawdził plan lekcji, rozkład jazdy autobusów, i że da rady być wtedy, gdy i mi pasuje... Możecie sobie wyobrazić moją szczękę odbijającą się od ziemi? Takie zaskoczenie! A jakże miłe! To nie koniec miłych zaskoczeń! Bałam się, że z siedemnastolatkiem nie załapię wspólnych tematów, a mamy ich mnóstwo! Bałam się, że młody nie podoła, a radzi sobie doskonale! Zdarza się, że to ja uczę się od Niego- kapitalna sprawa. Co jeszcze ? Dawid uczy się w Bielsku, mieszka w Bestwinie... i daje rady, chce Mu się! Szanuję, podziwiam.